- Bałtycka Galeria Sztuki
- Wstęp wolny!
- Piątek, 05.04.2024
- Godz. 18:00
Termin wystawy: 05-28.04.2024 r.
Wernisaż - godz. 18:00, Bałtycka Galeria Sztuki
Wystawa przedstawia prace powstałe w dwóch pracowniach
Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
W Pracowni Litografii i Publikacji Unikatowych, prowadzonej
przez prof. Błażeja Ostoję Lniskiego na Wydziale Grafiki
oraz Pracowni Fotografii, prowadzonej przez prof. ASP dr hab. Mariusza Gajewskiego
na Wydziale Scenografii.
Wystawa niniejsza jest przekrojową i dość syntetyczną prezentacją dwóch pracowni warszawskiej ASP. W jednej przestrzeni spotykają się dwa światy technologicznie i formalnie dość odległe – fotografia i litografia. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że są to techniki stojące na antypodach, wręcz antagonistyczne. Fundamentalna różnica uwidacznia się choćby w charakterze matrycy. Efemeryczna fotografia, rysowana światłem, bazuje na kliszy bądź operuje jedynie cyfrowymi środkami wyrazu, zaś w przypadku klasycznej litografii mamy do czynienia z łupkiem wapiennym, czyli matrycą kamienną. A jednak obie te techniki mają pewien element wspólny, co wyraża się w ich etymologicznym powinowactwie – gr. γραφή (graphé) oznacza rysowanie.
Fotografia i litografia choć u źródeł swojego powstania służyły jako techniki z założenia reprodukujące, powielające czy dokumentujące wraz z upływem czasu wyzwoliły się z narzuconej im służebnej roli znajdując w obszarze sztuki własną, indywidualną przestrzeń. Warto zaznaczyć, że obie te techniki u źródeł swoich nie operowały w ogóle kolorem – każda eksplorowała na swój sposób świat ograniczony do czerni i bieli.
Jednakże to, co z początku mogło się wydać ograniczeniem, stało się atutem, i jak to wielokrotnie w sztuce bywa skromność warsztatu doprowadziła do rozwoju czystej formy.
Jaka przyszłość czeka fotografię i litografię? Myślę, że nie musimy mieć co do tego obaw, nadal będą ewoluowały potwierdzając swoje prawo do istnienia skłaniając do refleksji na temat matrycy, kopii, reprodukcji, produkcji, zmuszając artystów i odbiorców do przedefiniowanie tego, co uznajemy za sztuczne czy też naturalne.